Dünya’da gelişmiş ülkelerde bile gıda kıtlığı yaşanacağı öngörüleri gündemde iken, her gün kaygılarımızı artıran haberlerle sarsılıyoruz.

Asla karşılaşmak istemediğimiz muhtemel tehlike şudur:

Gıda güvensizliği….

Ve toplumda oluşabilecek paranoya ve panik…

Avrupa Birliği müktesebatının yüzde 40’ının gıdaya ayrıldığı gerçeği dikkate alınırsa gıda hijyenini ciddiye almak gerekmektedir. Bu durumda, “Çiftlikten sofraya, yemden çatala…” denetim zincirini her yerde kurmak ve denetimleri daha da artırmak zorunluluğu ortaya çıkmaktadır.

Ancak bu denetimleri ve kontrolleri yaparken tavuğu, ineği veya hastalık kaynağı olan bir hayvanı günah keçisi yapmak yerine, kendi sorumluluklarımızı yerine getirmeliyiz.

Ayrıca her gün abartılarak sansasyonel hale getirilen yorum ve haberlerle toplumu paranoya yapmaya da gerek yoktur. Yapılması gereken ve her gelişmiş ülkenin yaptığı basit tedbirler vardır. Bir de toplumun her alanında ilgi, bilinç ve duyarlılığa gereksinim vardır.

Gıda hijyeni ve denetimi hususunda ilgili kurum ve kuruluşların üzerine düşeni üst seviyede yapmasının yanında bizim de toplum olarak duyarlılığımızın üst seviyede olması gerekir.

Hayvansal ürün aldığımız yerlerde Veteriner Hekim veya Gıda Mühendisinin kontrolünün olup olmadığını sormamız veya en azından merak etmemiz gerekir. Özellikle süt ve diğer hayvansal gıdalarda Veteriner Hekimin önemli bir yeri ve rolü olduğu da tüm otoritelerce kabul edilen bir gerçektir. Süt hijyeni, et muayenesi ve diğer gıda sunumlarındaki hijyen kontrolünde Veteriner Hekimlere önemli görev ve sorumluluklar yüklenmeli ve sorumlulukları kadar yetkileri artırılmalıdır.

Ayrıca Veteriner Fakültelerinde gıda hijyeni ve kontrolü üzerine ders müfredatı ve uygulamaları dünyada başlatılan ve hızla yayılan “Tek Dünya, Tek Tıp ve Tek Sağlık” görüşüne göre yeniden gözden geçirilerek günün koşullarına göre geliştirilmelidir. Beşeri ve Veteriner Hekimlik kurumları ortak eğitim ve uygulama programları ile eşgüdüm içerisinde olmalıdırlar. Toplumsal sağlıkla veya halk sağlığıyla ilgili kurum ve merkezlerde Veteriner Hekim istihdamı yapılmalıdır. Bu Tek Tıp –Tek Sağlık anlayışının oluşması ve ileride bu sisteminin oturmasının ilk şartlarından biridir. Çünkü insan sağlığı ve hayvan sağlığı birbirini bütünleyen kavramlardır. Kısaca, sağlıklı toplum ancak sağlıklı hayvan yetiştirilmesi ve sağlıklı hayvansal gıda sunumuyla mümkündür.

Tüm bu düşünceler ve gerçeklerin ışığında Gıda Hijyeni ve Güvenliği kavramını önemsemeli,“Can boğazdan gelir” atasözünü bu bağlamda daha ciddi bir şekilde değerlendirmeliyiz.

Sağlıklı günler dileğiyle….