Hayatı yürekle yaşama, hayata hoş gözle bakma, hayata olumlu yanından yaklaşma, hayatı güzelliklerle tarif etmedir. Bütün sıkıntısına, bütün acısına rağmen, yine de hayata sarılma, hayattan bir şeyler ummadır.
Umut; hayal ettiklerine sahip çıkma, güzel düşüncelere samimi olarak bağlanmadır. Bir gün gelip, sevgisinin, aşkının karşılık göreceğini, sorularının cevap bulacağını ve dünyasının aydınlanacağını beklemedir.
Umut; dal veren,  tomurcuklanan, çiçek açan bir ağaca sevinme, yağmurun getireceği bereketin uyandıracağı coşkuya ortak olma, bu sevinci yüreğinde hissetmedir. Zira umudun türküsü "dünyayı kardeş bilme, gökleri insanın ortak tarlası" olarak düşünmedir. Hayata umut penceresinden bakmak; orada görünenlerin büyük bölümüne ulaşılamasa bile, bir gün gelip hiç olmazsa bir bölümüne ulaşılabileceğini tahayyül etmedir.
Umut; kendini mutlu sanmanın, mutlu görmenin, mutlu hissetmenin ve gülümsemenin bir diğer yoludur. Yorulduğumuzda, daraldığımızda, yaşadıklarımız ta boğazımıza kadar geldiğinde, bütün çıkış yollarının kapandığını sandığımızda, "belki bir gün" diyerek bizi teselli edendir. Ellerimizden tutup, karamsarlık ve yeis penceresinden uzaklaştırarak, kendi penceresinden, yeni bir zamana dair güzellikleri gösterendir. Yeri geldiğinde umut, en büyük dayanağımız, en büyük sığınağımız, en büyük direncimiz, en büyük avuntumuzdur.
Hüzünlerimizi umuda sarılarak sonlandırırız, acılarımızı umutla teselli ederiz, sevinçlerimizi umutla besleriz. Bize güç veren, bize direnç veren, doğruyu savunmamızı sağlayandır umut.
Yaşanan kötülüklere ve kötülerin yaptıklarına bakarak, hep onların galip geldiğini iddia edenlere karşı silahımızdır umut. Kötülüğün, bu gün galip gelse de, yarın yenileceğini, kötülerin kaybedip iyilerin kazanacağını, kötülüğün bir gün gelip iyilik karşısında mutlaka mağlup olacağını bize düşündürendir umut.
Bütün bunları ummak ve bir gün umduklarımızın hiç olmazsa bir kısmını elde edeceğimizi düşünmektir umut... 
Suat Taşer'in de dediği gibi: "Serçe kuşu gibidir umut, / Dal yorulur, serçe yorulmaz."
Kavgalar olsa da umut vardır ve sağdır. Acılar dört bir yanımızı sarmış olsa da, gece en hüzünlü şarkılarını mırıldansa da, dünya bir zamanlar olduğundan farklı olsa da; umut yine vardır ve sağdır.
Umudu terk etme, umuda sırtını dönme, umuttan yüz çevirme, umuttan yolunu ayırma, umudu kendinden ayrı düşünme. Bir bakarsın, "Yolunu şaşırmış bir yıldız düşer belki üstüne". Aydınlığıyla ruhunu aydınlatır, nuruyla yüreğini ferahlatır. Hayattan yana tavır almanı ve hayata yeniden ve daha bir şevkle başlamanı sağlar.
Dost olursunuz umudun yardımıyla yeniden... Hayat ve sen...
Umut türküleri söylersin en canlı, en içten, en coşkulu sesinle... En derin nefesinle...
Dağları umut tutar, yollar umuda çıkar, eller umuda kenetlenir. Yankı bulur yeniden; yaptıkların, yaşadıkların, anlattıkların, söylediklerin...
Sen umuda sarıldığında, sen vefa gösterdiğinde, umut hiçbir zaman seni terketmez; hep yanında olur.
Sen git demedikçe, sen göndermedikçe umut kendiliğinden gitmez; hep seninle olur. Yürek umutla dolduğunda; dağlarda aşk ateşleri yanar, çöller yağmura doyar, ağaçlar meyveye durur, dal yapraklanır, çiçek tomurcuklanır.
Şair Nihat Behram'ın da söylediği gibi:
  "Umut ki yüreğimdir / Halk olmuş yüreğimdir
 Adını onur koyduğum kavga / Büyü de umudu doğur
 Kimi gün düşüm olur / Sese döner beni söyler
 Kimi gün rüzgarlanır  / Kuşa döner göğü söyler
 Bileğim kelepçeli / Kolum zincirli olsa
 Dudağım filizlenir / Kırılmış dalı söyler"