Erzurumu, mert,doğru,insani özellikleri gelişmiş dadaşların diyarı olarak tanıdık,hep öyle kalır inşallah..

Çok güzel bir yazı elinize sağlık.Ama suçun yüzde 51'i Bizlerindir.Bizler anne baba oalarak çocuklarımıza Erzurum adına ne verdik.Bu şehrin maneviyatından ne kattık,hoşgörüsünden saygısından sevgisinden muhabbetinden bu çocuklara ne kattık ki bu çocuklarda böyle oldular.Cadde de yürürken selam yok saygı yok niye çocuğa öğretilmedi ki bu senin büyüğündür bu senin küçüğündür diye.Çocuğa Erzurum'luluk nedir öğretmedki ki...!!! Dadaşlık nedir bilmiyorlarki.Bildikleri bir kaç şey var internet kafe telefon vb şeyler.Erzurum muhafazakarmış ne alaka çocuklarımızı gençlerimizi Allah aşkına deyin bir cuma namazına bir bayram namazına götürebiliyorumuyuz???Çocuklarımıza bayramlaşmayı öğretemiyoruz biz ya.Bayram nedir bilmiyorlar. Bütün vebal bizlerindir.Ne ektiysek onu biçeceğiz.Çünkü bizler çocuklarımıza birlik beraberlik de öğretmedik.bu sebeple çok şeyide kaybettik.yani müstehakız.dostluk da öğretemedik.sebebi etrafımızda ki dostlarımızla olan ortamlarımıza çocuklarımızı sokmadık

Değerli üstadımız saygı değer abimiz yazınıza istinaden bende bir ekleme yapmak istiyorum: Biz artık öyle insanlar olmuşuzki kendi yetişdirdiği değerine sahip çıkmaz hale gelmişiz. Ben çok sevdiğim şehrimden çıkıpta sendikal görevim için Ankara' ya geldiğimde büyük heves ve umut içerisindeydim Türkiye'nin her yerinde bir çok hemşehrim var benim yaptığım bu toplum yararına işte bana destek olurlar hatta Erzurum tamamı ile beni destekler bende şehrime elimden gelen en büyük desteği veririm ümidi içerisindeydim. Fakat gelin görünki hangi hemşehrimin hatta akrabamın kapısını çaldıysam bana sırt çevirdi. Hatta ve hatta bu konuda siz şahsınızdan da destek istememe rağmen siz beni değilde bir başkasını kıramayacağınızı o oralardayken sana destek vermem uygun olmaz diyerek beni kibarca geri çevirdiniz. Şimdi biz değerlerimize bu şekilde sahip çıkmaz isek şehrimizden daha çook giden olur, giden de maalesef dönen olmaz. Bizim de hüzünlenmek için bir nedenimiz kalmaz. Saygılarımla...

Şehrin yalnızlığında,hepimizin suçu yok mu? Birbirimize tahammül edemedik, erzurumu paylaşamadık ya da erzurumda buluşamadık. Herkes ama herkes bir diğerinin önüne geçmekte yarışıyor. en iyi benim şeklindeki ruhi sapmalar yüzünden erzurum herkes için içinde küçük, dışarıdan ise büyük göründü. Tüccarı, sanatçısı, siyasetçisi önce ben diyor. Herkes kendini özel yaratılmış sanıyor. Kimse kimseyi beğenmiyor. asgari müşterek de yok azami müşterek te..O sebeple ağıtların artık anlamı yok. Erzurumdan önce erzurumlular önce kendilerini bir tedaviden geçirmeli. Erzurum yalnızlaşmıyor, Erzurum, dadaşsoyluluğuna turist kalan kimliğinde erzurum doğumlu olrak yazan, aslında erzurum'un aslıyla buluşamayanlardan uzaklaşıyor. hülasa netice budur ve hülasa çare de yoktur..Nefsine tapanların olduğu yerde gönüller nasıl buluşacak sayın yazar nasıl?

Sayın üstadım, haklı olarak çok büyük bir serzenişte bulunup, hüzünleniyorsunuz. Şehirdeki, beşeri münasebetlerin yavanlığından, bir çok zengini varken halkın sefalet içerisinde yaşamasından, o şehir hayatının renkli iken, renksizleştiğinden, komşuluk ilişkilerinin bittiğinden, arkadaşlıkların ve dostlukların olmayışından, münasebetlerin para ve makama göre şekillendiğinden. Gurbette bir Erzurumlu olarak size katılmamak mümkün değil sizin gibi bende hüzünleniyorum. Ama, yinede toprağımı, çocukluk arkadaşlarımı,dostlarımı,komşularımı, şehrimi çok özlüyorum. Sevgi ve saygılarımla

Bu ne hüzün be sevgili dostum...bu ne melankoli... Yüreğimi titrettin.Ne kadar duyarlısın, taşına toprağına bağlısın aziz dost...yaşlanıyormuyuz ne...Gençler umutlarını ,yaşlılar hatıralarını hep dillendirirmiş...Sevmek ne güzel şehrini,insanını,taşını ,toprağını...Ben ne kadar Erzurum lu olmasamda çok hüzünlendim,doldum-taştım aziz dost.Her ne kadar taşınsamda-kalsamda sevdalınız bir yürek var yanıbaşınızda...