Tarih: 26 Ağustos 1071.

Sultan Alparslan Anadolu’ya giriyordu…

Tarih:26 Ağustos 1922.

Gazi Mustafa Kemal Atatürk Büyük Taarruz’un hücum kamçısını sallıyordu…

İkisi de milletimizin kaderinde iki kırılma noktası…

Her ikisi de çok önemli bir meydan muharebesi…

Her ikisinde de karşıdakiler birbirine çok benziyor…

Her ikisi de Anadolu topraklarında vuku buluyor…

Her ikisi de büyük zafer…

IV .Romen Diogenes (Romen Diyojen) kendisine yakın  gördüğü Krallara mektup yazarak Alparslan’ın akınına karşı kutsal birleşmeye çağırıyor ve birkaç Kral’ı ikna etmeyi başararak Malazgirt’te kendisinden sayıca çok az olan  Alparslan’ın ordusuna karşı savaşarak hezimete uğruyor ve esir düşüyordu…

Gerisi malum…

Komutan Romen Diyojen Sultan Alparslan’dan iyi muamele görerek, unutamayacağı derslerle memleketine uğurlanıyordu…

Büyük millet meclisinde uzun tartışmalardan sonra Başkomutanlığa getirilen Büyük Önder Atatürk 26 Ağustos 1922’de Büyük Taarruz’u başlatıyordu. Başkomutan 30 Ağustos’ta milletin kurtuluşunu gerçekleştiriyor, o tarihi emrini vererek 1 Eylül 1922’de “Ordular ilk hedefiniz Akdeniz’dir, ileri!” diyordu.

Böylece Türk ordusu şanlı galibiyetlerinden birini daha yaşıyordu. Bizi boğmaya gelenlere yine dersini veriyordu.

Ve ne eşsiz bir tesadüftür ki, her iki zaferin kaderi 26 Ağustos’ta çiziliyordu…

Biri büyük milletimize yeni bir kapı açarken, diğeri Sevr Antlaşması ile kapanmış olan kapıyı tekrar açıyordu…

Milletimiz birlik ve barışını koruduğu müddetçe daha nice zaferlerle tarih yazmaya devam edecektir. Bu günlerde birlik ve beraberliği korumaya her zamankinden daha çok ihtiyacımız var.

Ayrımcılık ve nifak olmazsa kimse bizi yenemez. Ağustos ayı içinde yaşanan bu iki eşsiz zaferde olduğu gibi.

Bize her iki zaferi de yaşatan komutan ve erlerini minnet ve şükran duygularıyla anarken, her iki zaferin de büyük milletimize kutlu olmasını dilerim…