Göçün en fazla yaşandığı Doğu Anadolu Bölgesinde geçim kaynağı çoğunlukla tarım ve hayvancılığa dayalı olup işsizlik yüksek oranda seyretmektedir. Sosyal güvenlik kapsamında ücretli çalışan kadın oranı %10 civarında olup, diğer kadın oranı ücretsiz aile işçisi olarak kayıtlara geçmektedir. Kadının içinde bulunduğu sosyo-ekonomik ve kültürel sorunlar bölgede ülkenin diğer bölgelerine oranla daha fazladır. Okuryazar oranı çoğu ilde yeterli olmasına rağmen bazı illerde hala (Ağrı gibi) %20 civarında kaydedilmektedir.

Kars göç veren iller arasında % -22 ile 5.sırada, kişi başına düşen gelir bakımından 71.sırada yer almaktadır.(2010 TUİK). Kars’ta 2009 TUİK verilerine göre erkeklerin işgücüne katılma oranları %75.8 iken, bu oran kadınlarda % 40.8’dir.Geleneksel alışkanlıkların ve kökleşmiş kültürel yapılarından dolayı bölgede eğitim, örgütlenme ve pazarlama gibi etkili faktörlere en başta erkek ulaşmakta kadın yıllardır geri planda kalmaktadır. Bu da kadının içinde bulunduğu dramı iyice artırmaktadır. Bölgenin doğal kaynakları verimli kullanılırsa bölgeye ekonomik açıdan ciddi gelir sağlayacağı su götürmez bir gerçektir. Aile içinde önemli bir işgücü kaynağı olan bölge kadını birtakım sorunlarından sıyrılırsa kırsalın önemli bir aktörü olarak üretime ve kalkınmaya çok ciddi katkıda bulunabilir.

Kadının içinde bulunduğu çevrede iç içe olduğu kaynaklar, önemli su kaynakları, yer altı kaynakları, hava, iklim, enerji kaynakları ve eko çeşitliliktir. Eğer bu kaynaklar kırsaldaki kadının hâkimiyet alanında doğru ve verimli kullanılırsa üretimin diğer kolunda bulunan kadının enerjisi bölge ekonomisine önemli katkılar sağlayacaktır.

Kadının sosyal güvencesi salt erkeğin ellerine terk edilirse kendine özgüveni olan ve kişilik bakımından güçlü kadınlara sahip bir ülke olabilmemiz mümkün değildir. Kişiliği ve özgüveni güçlü olmayan kadınlardan da kişilikli ve özgüveni yüksek oğullar ve kızlar yetiştirilmesi beklenemez. Kadının özgüveni ve sağlam kişiliğe sahip olabilmesinin sosyo-ekonomik alanda var olmasından geçer.Bu da kadının üretimde yeterince yer almasını gerektirir.

Kırsalda ve şehirde kadının annelik vasfını örselemeden üretim alanlarında tutarak ülke ekonomisine faydasını artırmak gerekmektedir. Kırsaldaki kadının durumu daha fazla büyüte altına alınmalıdır. Kadın köyünden ve evinden çıkmadan da üretime katkıda bulunabilir. Onları köylerinde mutlu etmenin yolları aranmalıdır. Kadının enerjisini yanlış sarf etmemek ve kaynakları verimli kullanmasını sağlamak üretime çok ciddi katkılar sağlayabilir.

Bu duygularla 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nü kutlar, tüm dünya kadınlarına sağlıklı, mutlu ve umutlu günler dilerim.