Erzurum’da; kimi saklı kimi aşikâr, kimi önde kimi arka planda; ama istisnasız hepsinin odağında Ramazan’ı değerlendirmek; kârla kapatmak olan birbirinin tetikçisi bir “yarışlar silsilesi” var.

* * *

İLK etap, “seslerin yarışı”…

En görünen, en belirgin, en dürüst yarış bu.

Popçular, ilahiciler, müezzinler… Her birinden çıkan ses daha dominant olma, diğerlerini bastırma gayreti içerisinde…

* * *

BU seslerin yarışını azıcık tırtıkladığınızda, tetikleyicisinin “şaşaaların yarışı” olduğunu görürsünüz.

Seslerin gür çıkmasındaki maksat, daha büyük bir şaşaa oluşturmak...

“Falan sahnedeki ilahicilerinki filan sahnedeki türkücülerin programından daha şaşaalı” dedirtebilmek…

Niçin?

* * *

ŞAŞAALARIN yarışını eşelerseniz; “kalabalıkların yarışı” ile tanışırsınız. 

Daha doğrusu, “kalabalık toplama yarışı”…

Ne kadar gür ses, o kadar şaşaa; ne kadar şaşaa, o kadar kalabalık!

Daha gür ses çıkarabilme yarışı ile daha fazla şaşaa oluşturma yarışı; eleme turlarıydı. Bu ise çeyrek final!

* * *

GELDİK mi, yarı finale?

Önceki yarışlar hikâye…

Asıl yarış bu!

* * *

MALUM; bu şehrin bir meydanı yok.

Bir meydan peydahlamak lazım!

Ama…

Acaba neresi olmalı?

İstasyon mu?

Havuzbaşı mı?

Yakutiye mi?

Veya başka bir yer mi?

E, en fazla şaşaa, en fazla rağbet neresi görürse; elbette orası!

Önceki yarışların ehemmiyeti çıktı mı ortaya?

Ön eleme turu: Daha gür ses çıkarabilme yarışı…

Eleme turu: Daha fazla şaşaa oluşturma yarışı…

Çeyrek final: Daha fazla kalabalık toplama yarışı…

Yarı final: Şehir meydanını belirleme yarışı…

* * *

İKİ kuvvetli aday var:

Biri, Havuzbaşı… 

Diğeri de Yakutiye…

Bu şehrin meydanı Havuzbaşı mı olsun, yoksa Yakutiye mi?

“Ne fark eder?”, demeyin!

Havuzbaşı “Ahmet Küçükler”in; Yakutiye “Ali Korkut”un adayı…

* * *

FİNALİN adı belli oldu; değil mi?