Atalarımız savaşırken arkadan gelecek herhangi bir saldırıyı kontrol edebilmek için sırtlarını bir ağaca, kaya veya taşa vererek ok atarlarmış… İşte bu sırtlarını verdikleri taşa zamanla arka taş adı verilmiş…
Buradan mülhem de, arkanı dayayabileceğin, güvenebileceğin, arkadan vurmayacağına inanacağın insana da arkadaş denmiş…
Güzel değil mi?
Bunun için de, “ana ve babamızı kader, arkadaşımızı kendimiz seçeriz” demişler…
Doğru ya…
Ne bilsin anan baban senin sırtını döneceğin adamı…
Sen seçeceksin…
Bunu yolu; yani arkadaş bulmanın biricik yöntemi de, arkadaş olmaktan geçiyor…
Bu zaviyeden baktığınızda “arkadaş, insanın kendisine verdiği hediyedir” diyen  Stevenson ne kadar haklı diyorsunuz…
Ama zor iştir böyle bir hediye vermek…
Zira, arkadaş uğrunda ölmek kolay, fakat uğrunda ölünecek arkadaşı bulmak zordur…
Düşünür Mermet de bu hali bildiği için olayı güzel karikatürize etmiş: “Arkadaşlık kavun gibidir. Bir tane iyisini bulmak için yüzlercesini yoklarsanız da ondan”
Yaşı 40’a varanlar bu durumu daha net görebiliyorlar…
Bilge insanlar bu durumun altını her fırsatta çekmişler…
Bunlardan biri “arkadaşlığını ispat edene kadar hiç kimse gerçek arkadaş değildir” diyor…
Bir diğeri de, “arkadaşınıza düşmanınız olabilecekmiş gibi davranınız” diye ikaz ediyor…
Bununla birlikte arkadaşını bulduğunda da, kardeşten öte bir yer vereceksin ona…
Arkadaşlığın her zaman gölge veren bir ağaç olduğu şuuruyla hareket edeceksin…
Ziyareti asla ihmal etmeyeceksin…
Bileceksin ki, kullanılmayan yolu çalılar bürür…
En önemlisi arkadaşını hep hoş tutacaksın…
İkaz etmen gerekiyorsa, yalnızken yapacaksın…
O yokken de O’nu hep öveceksin…
Hz. Ali Efendimiz arkadaşlıkla ilgili şu çok önemli tespiti yapıyor ve diyor ki, “ Kişi arkadaşı ile ölçülür”
Ölçüleceğin insanın kalitesini ölçmek istiyor isen, o vakit “kusurlarınızı yüzünüze söyleyebilecek arkadaşlar bulacaksınız”
Formül çok basit değil mi?
Arkadaşlığın en belirgin ölçütü kalbi oluşu, riyaya yer bırakmayışı…
Boşa dememişler, “arkadaşını söyle kim olduğunu söyleyeyim” diye…
Arkadaş bahsini isterseniz Efendimizin şahika tespiti ile kapalım…
“Kişi  arkadaşının dini ve ahlakı üzerinedir.”