Erzurum Gazetesi Arşiv

Muhan hocamız,öğrencilerini odasına davet eder; okumamız için sayfasını daha önceden belirlediği kitabı almamızı, hemen oracıkta bir sandalyeye oturarak okumamızı ve ne düşündüğümüzü söylememizi isterdi. Derslerde söylediğimiz ifadelere göre yüz üzerinden zeka puanımızı belirlerdi. Bölüm başkanı olduğu bir zamanda fakültenin kantin dışına masalar kurdurmuş, öğrencileri kantinin basık ve sıkıcı ortamından kurtarmıştı. Hatta öğle arası birinci kattan canlı müzik dinletisi yaptırarak öğrencilerin daha sosyal bir ortamda bulunmalarına katkı sağlamıştı. Ben de birkaç kez Zeki Kola arkadaşımızın bağlaması eşliğinde Karadeniz türküleri okumuştum.Saim Sakaoğlu hocamız derslerde bu nedenle olsa gerek, bana "Türkücü, bu soruyu da sen cevapla" derdi. .

Her ölümün arkasından;'Acaba doğru mu ,insan ne zaman ölür?'diye düşünürüm. Prof.Dr.Muhan Bali,Prof.Dr.Ahmet Savran hocalarımızı,en verimli yaşlarında birkaç ay ara ile kaybettik.Her iki bilim adamı, evrensel ölçekte öğrenciler yetiştirmek isteyen çok değerli insanlardı.Öğrencilerinin gözüne sevgiyle,saygıyla,geleceğin kurtarıcısı gözüyle bakarlardı.Onlar görevlerini en iyi biçimde yaptılar.Hiçbir zaman da ölmeyecekler,çünkü binlerce genç onları örnek olarak kendilerinden sonra gelenlerin yüreğine ekiyor;tıpkı çocukları gibi.Böyle ölüm olmaz ki.Sizlerin öğrencisi olmak ne büyük mutluluktu.Işıklar içinde uyuyunuz.Sizleri çok çok özledik,bugün sizlere daha da muhtacız.

Ben de 1996-2000 yılları arasında muhterem merhum hocamızın-hocaların hocasının-öğrencisi olma şerefine ermiş nail olmuş biriyim.Hocamız bize salt bilgiyi değil,bilgiye nasıl ulaşacağımızı öğretti.Her öğrencinin derse kaçkez geç geldiğini bilir,öğrencilere ya adıyla ya da memleketleriyle hitap ederdi.Benim hocamla ilgili hiç unutamadığım bir anın var:Üniversitedeki ilk sınavım halk edebiyatı sınavıydı.Sınava çok iyi hazırlanmış ve yüksek not bekliyordum.Sonuçlar açıklandı ve ben 40 almıştım.Tabii hocaya itiraz etmek kimin haddine ben de notuma razı oıldum.Aradan 4-5 dakika geçtikten sonra İdris YALÇIN kim dedi.Ben elimi kaldırdım.Niye 40 aldın biliyor musun dedi.Hayır hocam dedim.Normalde 95 alman gerekjiyordu ama yazılı kağıdını okurken boynum tutulduğu için sana 40 verdim dedi.Hocam haklıydı çünkü ben çizgisiz bir kağıda düzgün yazı yazamıyordum.Ama o cümleden sonra da bir daha eğri yazı yazmadım.Hocam nev-i şahsına münhasır biriydi.Kendisini rahmetle anıyorum.

Değerli Hocama Allah'tan rahmet ve sevenlerine başsağlığı diliyorum. Hocamızın 1982-1986 dönemlerinde öğrencisi oldum.Sınıfımıza ilk gelişinde hiçbir şey söylemeden sıralara vurarak en son basamağa çıktı ve pencereden Palandöken'e bakarak "Orda bir dağ var uzakta/O dağ bizim dağımızdır/Çıkmasak da inmesek de/O dağ bizim dağımızdır."şiirini okudu.Karayolları Müdürlüklerinin önünde duran özdeyişi bilip bilmediğimizi sordu.Hiç kimseden bir ses çıkmayına "Gidemediğin yer senin değildir! Arkadaşlar Erzurum'a hoş geldiniz.Ben sizin halk edebiyatı hocanızım." dedi. Bir defasında da bana "Adımı sorduktan sonra " Söyle bakalım, menekşenin boynu neden eğridir?" dedi.Üniversiteye yeni başlamışım,Biyoloji konularını unutmamışım. Cevabı bir solukta verdim:"Sap kısmı incedir,tac kısmı ağırdır.Belki de susuz kalmıştır." dedim."Hayır,bilemedin. Ahmet'e ithaf olunur:Kadrini bilmeyenler aldığı için eline/boynu eğri bitermiş menevşe." dedi.Sonradan öğrendim ki Karacaoğlan'ınmış.Ruhları şad olsun

Muhan Bali Hocamın vefatını çok geç öğrenim.kendisine Cenab-ı haktan rahmet diliyorum.Ne mutlu bize ki Kaya Bilgegillerin,Haluk İpektenlerin,Orhan Okayların öğrencisi olma şerefine erdik.

TÜRKOLOJİDEN ÇOK DEĞERLİ HOCAMIN VEFATINI DUYUNCA DÜNYA SANKİ O AN BAŞIMA YIKILDI.ÜLKEMİZİN NADİR BULUNUR HALK EDEBİYATÇILARINDANDIR.KENDİSİNE ALLAH'TAN RAHMET SEVENLERİNE DE SABIRLAR DİLİYORUM.MEKANI CENNET OLSUN... (EDEBİYAT ÖĞRETMENİ MURAT KURT-KAYSERİ)

A.Ü.Fen Edebiyat Fakültesi mezunuyum. 12 Eylül sonrasıydı;kapıda polis bekler baş örtülerin çıkartılmasını ister,erkek öğrencilerde sakal tıraşı,kravat kontrolü yapardı.Onların yanında da bazı ne idüğü belirsiz sivil adamlar kızlardan pantolon(kot giymek yasaktı) giyenleri geri çevirirdi.Kışın ortasında bu adamlardan biri çirkin bir sırıtmadan sonra,şayak pantolonumu gösterip,'Bunu çıkar.'dedi.Kar kalınlığı 1 mt.Prof.Dr.Muhan Bali hocam dekan yardımcısı olduktan sonra,o adamlar görünmez oldu,fakülte gerçek bir ilim,bilim yuvası haline geldi.Bu kadar özel gerçek bir bilim adamının yetişmesinde en büyük sevgi ve emeği olan eşi Keriman Bali hanımı,kızı Av.Ece Bali'yi yakından tanıdım.Hocam nerede olursa olsun kendisini öğrencilerine adamış,ailesi de ona öylece uymuştu.Keriman abla İstanbul'dan taze gelin olarak gittiği Erzurum'da ,gelin olduğunu bilemediği gibi,emekli eşi olup Hocamla baş başa kalamadı.Sevgili Keriman ablaya,Ece'ye ,hocamın sevenlerine sabır dilerim.Nur içinde yatsın

Sayın Prof.Dr. Bali hocamı ,mütevazi tavırları,şık ve güzel giyinişi,lirik konuşmaları,ince hassas ruh yapısı ile hep yadımda kalacaktır,kendisine rahmet,ailesine sabırlar dilerim.