Eskiden seçimler yaklaştığında;

            -Ülkenin her yanında bir gerilimdir başlardı,

            -Herkesin içini bir

ürperti sarardı,

           -Kimse partisinden olmayan kimsenin yanında durmak istemez, hele siyasi toplantı ve mitinglerine katılmayı asla göze almazdı.

            -Siyasi meydana çıkmışların dışında kimse, siyasi görüşünü açıklamaz, oy vereceği partisini sır gibi saklardı. Geniş ve sesiz halk kitleleri genelde bu tavırda olurdu.

            -Kısaca seçim nedeniyle ülke baştanbaşa, telaş, panik, ürküntü ve biraz da korku sarmalında olur, genel bir seçim sendromu yaşanırdı.

            Parti liderlerinin ve kurmaylarının seçim kampanyalarında meydana getirdikleri gerilim, dalga dalga şiddetini artırarak Anadolu’da geniş halk kitlelerine yayılıyor, yer yer sert çatışmalara ve kavgalara neden oluyordu. Bu da herkesi huzursuz etmeye yetiyordu.

            Ama bu gün “Hamd olsun..! “ bu tabloya rastlamak mümkün değil..Sivrilikler, fanatiklikler geride kalmış, halkımızın demokrasi kültürü oldukça genişlemiş, tolerans çemberi farklı hale gelmiştir.

            Birbirlerine seçim meydanlarında sataşan farklı siyasi parti liderlerinin sataşmalarına halk, artık sadece gülüp geçebiliyor..

            Birileri bizi birbirimize karşı kışkırtmaya kalkışsa da, toplumu germeye çalışsa da artık boşuna uğraşmalar oluyor..Kötü amaçlı kişilere, örgütlere amelelik yapma dönemine son deyip boşuna kürek çekmeğe yok denebiliyor..

            Bütün bunlar için çok şükür diyoruz..!

                      PARTİ AMBLEMLERİ..

Halkımız, hala birçok şey gibi siyasi partileri de fikrinden, zikrinden ziyade sembollerle tanıma alışkanlığına devam ediyor: Partileri amblemlerinden ancak tanıyor, oy kullanma esnasında amblemi kollayarak oy kullanıyor.

Bu tanımın dışında mutlaka seçici ve ayırıcı konumunda olan insanımız var. Ama birçok okuryazar veya okuryazar olmayan geniş kitleler, hala kendisine telkin edilen partileri ambleminden tanımaya çalışarak oy kullanmaktadır. Kırsalın dışında hatta büyükşehirlerimiz ölçeğinde bile partiler, seçmenin yüzde yetmişi tarafından sembollerle veya parti liderleriyle tanınır konumunda.

Genç adam, yaşlı annesine oy kullandırmak üzere onu oy kullanacakları sandığın başına götürür. Ancak hangi partiye oyunu kullanacağını daha oraya gelmeden sıkı sıkıya annesine öğretir. Yaşlı kadın, oy kullanma köşesine gittiğinde oy vereceği partiyi unutuverir..Geriye dönüp oğluna,

-Hey oğlum, ben oyumu kime vereceğimi unuttum..diye yüksek sesle sorar.

Oğlu, sandık heyetinin yanında tembihlediği siyasi partinin adını açıkça söylemeyince kendisine has bir çare bulur… At için olan özel sesleri çıkarmaya çalışarak,

-Anne daha “   Hiiih,Hiiih..”diye ses çıkarınca…Daha sözünü tamamlayamadan annesi

-Hatırladım oğlum,hatırladım..

Meğer oy vermek istedikleri parti, zamanın Adalet partisiymiş,sembolü da at olan “Kırat “mış..

Biraz da bu gerçekten hareket ederek, Erzurum ölçeğinde belediye seçimlerini tek partinin kazanmasının altında, çoğunluğun amblemini bellediği partiye bütün oylarını kullanması gerçeği yatar.. Örneğin, Büyükşehire “ A “ partisine, alt belediyeye “B “ partisine, ilgenel meclis üyeliğine “ C “ partisine oyunu ayırarak vermiyor, hepsini aynı partiye kullanıyor.

..Ve şehrimize mahsus bir hal  “ Ya hep, ya hiç “ kuralı .. Büyükşehir olmaya dönüştüğünden bu güne kadar üç dönem geçmiştir.

Her üç dönemde de, Büyükşehir ve alt belediyeleri tek parti kazanmıştır. Buna benzer ve okuyucularımın tahmin ettiğine inandığım Erzurum için bir özellik daha vardır ama, seçim arifesinde bulunduğumuz için  izninizle o özelliği yazmadan geçeyim.

Bu seçimde seçmen;

-Büyükşehir Belediye başkanlığı için,

-İlgili alt belediye başkanlığı için,

-İl genel meclis üyeliği için,

-Mahalle muhtarlığı için olmak üzere dört ayrı oy kullanacak..

Birçok parti ve kişi için birçok oy kullanılacağı ağır bir seçim..Zaman alacak,izdiham yaşanacak..Fakat seçim yapılacak..Bu bir vatandaşlık görevidir yapılmalı..

Seçimin şimdiden, memleketimize ve milletimize hayırlı olmasını Allah’tan dilerim..