‘Türkçe ağzımda annemin ak sütü gibidir.’ diyor Yahya Kemal Beyatlı..

Türkçe yüksek medeniyetimizin şifresi..

Türkçe Büyük milletimize destanlar yazdıran vakarın kimyası..

Türkçe bizi bizce anlatan değerlerin nidası..

Türkçe her şeyimiz..

Asaletimiz, ruhumuz ve düşüncemiz.

Ziya Gökalp, “Güzel dil Türkçe bize/Başka dil gece bize/İstanbul konuşması/En sâf, en ince bize. ‘kaydını düşüyor..

Bir vurgusu var:

‘Türklüğün vicdânı bir/Dîni bir, vatanı bir/Fakat hepsi ayrılır/ Olmazsa lisânı bir.”

Türklükten kasıt kavmiyetçi değil.

Önce Türkiye imanını taşıyanlar kastediliyor.

Tek vatan, tek bayrak, tek millet ve tek devlet ülküsüne nefsini adayanlar tarif ediliyor bu kavramla.

Dil milletleri takdim, tasvir ve tarifte değişmez esas.

Mesele ‘Türkçe düşünmek’

Mesele ‘Türkçe yaşamak.’

Mesele kendi değerlerimizi kendi dilimizle ifade etmek.

Mesele, Yunusça söylemek.

Mesele Karacaoğlan gibi söyletmek.

Mesele Ahmet Yesevice niyaz etmek.

İster küresel, ister global, ister evrensel değişim deyin.

Biz ‘başkalaşım’ diyoruz.

Kendinden uzaklaşmak.

Kendinden kaçmak..

Niyesinin aslında hiçbir geçerli cevabı yok..

İzahı da..

Bir modadır gidiyor..

Tanzimat döneminde Fransızca..

Şimdi İngilizce modası..

Aslında gerçek şu: hangi dille konuşursanız onunla düşünürsünüz.

Yaşamı o dille anlar, geleceğinizi o dilin dairesinde kurarsınız..

O sebepten dil özümüzdür..

O sebepten dil gönül gözümüzdür..

O sebepten ki dil düşünce eksenimizdir.

Dilimiz her şeyimizdir..

Güzel Türkçemiz benliğimizdir.

Farkında mıyız?

Kendimize yabancılaşmada yarışıyoruz adeta..

İşyeri isimlerine bakın..

Marka ürünlere dikkat kesilin.

Çoğu, maalesef çoğu başka dillerden.

Küresel ekonominin gerçeği budur, diyenlere inanmayın.

Ya da küresel eğitimin.

Bizi tarifsiz hale getirmek isteyenlerin estirdiği bir rüzgar bu.

Tv kanallarındaki reklamlara bakın..

Gündelik konuşmalarımıza kulak kesilin.

Sonra güzel Türkçemizi arayın..

Arayın ve dilimize sahip çıkmama halimize ağlayın..

Ağlayın..!