Ömer Bey Erzurum'a bağlı bir ilçede YİBO Müdürü..Yeni yapılan okul binasının

açılış töreni var :Vali Bey ve il protokolü ile ilçe protokolü katılacak..Bu

yüzden hazırlıklar tekrar tekrar gözden geçirilmiş..Okul binasının açılışına

geniş bir katılım olacak diye il Milli Eğitim müdürü de aman ha bir

noksanlık olmasın diye Ömer beyi defalarca uyarmış..

Tören vakti yaklaşıyor, Vali Bey neredeyse gelmek üzere..Telaş

ve heyecan dorukta..

Ömer Bey birdenbire törende kurdeleyi kesmek için Vali Beyin

kullanacağı makasın unutulduğunu ve getirilmediğini fark eder. Tam bir

heyecan ve telaş içinde makası getirmek üzere göndermek istediği birisine

ararken kendi personellerinden okulun müstahdemi Hüseyin Efendi gözüne

çarpar. Aceleyle yanına gittiği Hüseyin Efendiye talimat verir,

-Koşa koşa makam odama git, masamın üzerindeki tepsiyle makası al gel..!

Hüseyin Efendi "Tamam " der ve yola koyulur. Ancak müdürün talimatının tam

tersine yavaş yavaş yürümeye başlar. Müdür Bey, bir müddet Hüseyin Efendinin

arkasından bakar, yürüyüşünde değişiklik göremeyince avazı çıktığı kadar

bağırır,

-Koş Hüseyin Efendi koş..! Derse de Hüseyin Efendinin yürüyüşü değişmez.

Nihayet tören başlamadan makası getirip müdür Beye takdim eder. Ancak Müdür

oldukça öfkelidir,

-Yahu kardeşim ben sana koşa koşa git diyorum sen hiç tınmadan yine yavaş

yavaş yürümeye devam ediyorsun..

Hüseyin Efendiden hemen cevap,

-Ben koşa koşa gidemem Müdürüm, kusura bakmayın..

Müdür cinnet getirmek üzere biraz daha sertleşerek,

-Neden kardeşim,neden koşamıyorsun..Bir mazeretin veya sakatlığın mı var ?

-Hayır efendim..hamt olsun sapa sağlamım ve mazeretim de yok..

Müdür bu sefer iyice zıvanadan çıkıp, bağırarak,

-Peki, neden koşamıyorsun kardeşim o halde?

-Ben koşamam Müdürüm. Çünkü ben devlet memuruyum,  adımlarımı 25 yıla göre

ayarladım der..

                        BAŞKA BİR BOYUT…

Geçenlerde vergi dairesine gittim. Veznenin önünde oluşan kuyrukta beklemeye

başladım. Veznedar, düzenlemiş makbuzları tahsil ettikten sonra vezne

gişesinden çıkarak hemen yan tarafta bulunan masada makbuz düzenlemeye

başladı. Düzenlediği makbuzlarla tekrar tahsilat için vezne gişesine döndü.

Anladım ki adamcağız hem makbuz düzenliyor,hem de tahsilat yapıyor.. Üstelik

para tahsil yeri ile makbuz düzenleme masası ayrı ayrı yerlerde..

Tabii bu arada vatandaş da kuyrukta beklemek zorunda kalıyor..Buraya kadar

olan manzaraya haydi normal diyelim..Asıl insanın kanını beynine sıçratan

şey 4-5 kişinin bu adamcağızın arka sırasında masalarında boş oturup

manzarayı seyretmeleri..Vatandaşın birisi dayanamadı..

-Yahu sizler bu adama niye yardım etmiyorsunuz. Bu iş sadece bu adama mı

mahsus?

-……….

Cevap çalışan adamdan geldi

-Onlar şef..Bu işe bakmazlar..

Kendi kendime hayıflandım. Kamu yönetimi hep böyle oldu. Birileri çalıştı,

ter döktü, aldığı parayı hak edip helal olarak faydasını gördü. Diğeri aylak

aylak sadece çalışanı seyretti, kaytardı, zamanını hep boş geçirdi, aldığını

hak etmedi ve faydasını da göremedi. Biri devlet çatısının çökmemesi için

direk oldu, diğeri direğin altını oyan fare oldu. Biri devletin kasasına ve

masasına bekçi oldu, diğeri devlet masasında kasasını soymak için hırsız

oldu.

Ama işin garip yanı biri hep mağdur, diğeri hep el üstünde tutuldu.Birisi

müfettişe,soruşturmaya,mahkemeye hatta cezaevine muhatapken,diğeri hiçbir iş

yapmadığı ve iz bırakmadığı için dosyası tertemiz ve hiç bir şeye muhatap

değil..

Taltif ve cezalandırma tabii ki yanlış hanelerde..Bu  manzara ,kamu

yönetiminde bir çarpıklıktır, bu güne kadar da düzeltmeye kimsenin gücü

yetmedi…!

 (devam edecek )