Mehmet Akif Ersoy..

Milli sesimiz..

Milli ifademiz..

Şahsiyeti, fikirleri ve eserleriyle milli benliğimiz..

Vurgularıyla milli irade kimliğimiz.

Duruş ve üslubuyla mekki genimiz..

Bir abide şahsiyet.

Bir batmaz ufuk..

Ve Safahat..

Milli iradenin yol haritası..

Bugün bile değişmeyen tespitler..

Beyni zonklayan, yüreği sancıyanların..

Maddenin bütün göz kamaştırıcı görkemine karşı hala gözleri yaşarabilenlerin başucu eseri..

Her dizede bir hikmet, her kaydında milli ve manevi metanet var Akif’in..

Ve değişmeyen tek tema: Birlik ve beraberlik..

Asli telaffuzuyla Vahdet ve Tevhid..

Akif zaman üstü bir müderris

Ve Safahat ebedi şerefe  dikkat çeken bir yol haritası..

Ve ‘Sakarya ‘ kaygısı yaşayanların ortak medresesi..

**

Safahat Medresesinde okuyoruz yine..

Akif Müderrisimiz..

Hali ona danışıyoruz yine..

Siyasetin ahvalini sorguluyoruz onda..

Vaktin hemen hepsi de herzegu kabilinden söz söyleyenlerine edipçe ve edeplice bir yaklaşım keşfediyoruz..

Meselesi olmayanlara, dirlik ve birlik derdi çekmeyenlere, bekanın sözlük anlamına yabancı kalanlara..

Önce ben, sonra ben ve hep ben diyenlere..

Ve belki Haktan korkmayan, halktan utanmayanlara..

Ve belki…

‘Şair Huzurunda Münekkid’i okuyoruz..

Hayır.. Tahsil ediyoruz..

Hatıra memleket ahvali düşüyor..

Hayatını muhalefet kaydına sokmuş siyasiler geliyor yada..

Beyanatlarını hatırlıyoruz..

Ve Şair Huzurunda Münekkid’i okuyoruz..

**

Asli lisanımıza garip kalanların anlaması babında bir tercüme lüzumu var ya..

Hayatında hiçbir eser kaydetmemiş, edebiyatı perişan, ifadeleri lüzumsuz bir şair bozuntusu geliyor huzuru Münekkide.. Birkaç şiirini okuyor ki, dinlemesi bile azap.. Çokça hata buluyor ya münekkid.. Sonra beyan edince.. Şair bozuntusu hiddet ile küfürler sarf ediyor Ona.. Bir edep timsali münekkid, yapıştırıyor cevabı terbiye mahrumu şaire ve diyor ki: “Sizin nesriniz nazmınızdan daha iyi..’

Muhteşem bir vurgu..

Zamanede nesri nazmından daha iyi siyasilere de bir mükemmel kayıt..

Aslını paylaşalım şiirin..

“Düzer yâve-gû bir herif, bir gazel:

Müeddâ perîşân, edâ mübtezel .

Tabî’î o gâyetle parlak bulur;

Okur, dinletir, söyletir, gaşy olur.

Biraz sonra bastırmak ister, fakat,

Sakın olmasın der ufak bir sakat.

Büyük, muktedir bir münekkid arar,

Nihâyet zarîfin birinden sorar.

Gözetmez bu âdem de hâtır, huzûr,

Bulur lâfz u ma’nâda birçok kusur.

Herif şimdi tenkîde hiddetlenir,

Rezîlâne artık neler söylenir!

Biraz dinleyip sonra, bak, der zarîf:

‘Sizin nesriniz nazmınızdan lâtîf!’

Asrın lideri olduğu küresel bir ittifakla kabul gören, ve yeryüzünde mağdur ve mazlumların yegane hamisi Sayın Cumhurbaşkanımızın yolunu kesmek isteyenleri ne de güzel tarif ediyor Akif..

Fazla söze hacet mi var..

Yeni Dünya’nın veznini adaletle oluşturmaya kararlı, asrın müellifi  bir lidere, her türlü dessaslıkla tezgah kurmaya çalışanların, ülkeyi bir baştan bir başa eserlerle donatan bir dünya önderine, hiçbir eseri olmadığı halde dil uzatmaya kalkışan lüzumsuzların halini ne güzel bir tasvirdir bu..

Ne güzel..

Ve teşhis:

Küresel vicdansızlıkları gündeme taşıyan ve global çaresizlikleri tek tek dikte ederek çözüm sunan, bir ufuk adamı, AK Lider..

Akifçe ifadeyle asrın münekkidi..

Ve karşısında herzegu söyleyenler..

Onlar kimler mi..

Onlar kimler..

Söyleyelim:

Söz ortanın ve illa alanın..