Doğu’da bir sanat daha yok oldu

//SON USTA DA İŞİ BIRAKTI

Yılmaz, "Bu mesleğe önce kursiyer olarak başladım. Belli dönemler iyi, belli dönemler kötü günler yaşadım. Fakat mesleğimi hiçbir zaman bırakmayı düşünmedim. Hatta bugüne kadar 100'e yakın kursiyer yetiştirdim. Kursiyerlerimin en uzun çalışanı 2 yıl dayanabildi. 13 yıldır sürdürdüğüm mesleğimi, maddi sıkıntılar nedeniyle bırakmak zorunda kaldım" dedi.

Geçmiş dönemlerde çeşitli yerlerden ve kurumlardan maddi destekler aldığını fakat kalıcı bir desteğin olmamasından dolayı büyük sıkıntılar yaşadığını dile getiren Yılmaz, "Gerek valilik kanalıyla ve gerekse Kültür ve Turizm Müdürlüğü tarafından çeşitli zamanlarda maddi destek gördüm. Bu desteklerin kalıcı olmamasından dolayı önemli derecede sıkıntılar yaşadım. Bu sıkıntılar bugüne kadar geldi" şeklinde konuştu.

//TALEP OLMAYINCA

8 aydır sipariş alamadığını ve kimsenin de kendisine destek çıkmadığını ifade eden Yılmaz, "Ben kimseden bana yardım etmesini istemedim ve istemiyorum. Sadece yok olma noktasında olan 'Harik' yöresel ayakkabıların yapımının devam edilmesini istiyorum. Harik, Bitlis'e gelen misafirlere verilen en kıymetli hediyeler arasındadır. Daha önce Sosyal Riski Azaltma Projesi (SRAP) kapsamında kredi aldım. Fakat proje başarılı olmadı. Şimdi krediyi ödemem gerekiyor. Ancak ödeyemiyorum. Mesleğimi tek başıma sürdürüyorum. Bir taraftan sipariş almaya çalışıyor, bir taraftan da sipariş olursa onları yetiştirmeye çalışıyorum. Şu anda bana tahsis edilen yer rutubet içerisinde, burada da çalışmak çok zor. Kış aylarında zaten burada çalışmak mümkün değil" ifadelerini kullandı.

Maddi kaynak bulamadığından dolayı Harik üretmeyeceğini ve mesleği bıraktığını belirten Yılmaz, ancak kaynak bulunması halinde ileriki tarihlerde mesleğe geri dönebileceğini de sözlerine ekledi.