Her şehrin sembol isimleri vardır..

O adın karşılığı o şehirdir..

O şehrin değerleridir, dikkatleridir..

O şehrin kimliğidir..

O şehrin genidir..

Asaleti olan kentleri onlar ifade eder..

Onların ad ve eserleriyle tarifini bulur o beldeler..

Başka söze hacet kalmaz..

Kösoğlu da Erzurum’un tariflerindendi..

Her şehrin, yüreği yüksek değerler için atan, beyninde irtifasına erişilmesi zor endişelerin fırtına kopardığı arifleri vardır..

Kösoğlu da Erzurum’un ariflerindendi….

Onu öyle tanıdık..

Vakarı, gururu, edebi ve haysiyetiyle tam bir Dadaş.

Tam bir Erzurumlu..

Ve tam bir Erzurum…

Alvarlı Efe Hazretleri gibi bir imanlı duruşa, Haşiizade Ali Efendi gibi bir mütevazi üsluba, Kadı Darir gibi efkara, Hazık Efendi gibi bir edebe sahip mümtaz bir dadaş..

Şu zirveler arasına kondurulmuş Erzurum’un yüksek isim ve değerlerinden..

Ve Palandöken gibi desen yetmez..

Ve yalnız Palandöken onu tarif edemez..

Kösoğlu Erzurum’un zirvelerindendi..

Lekesiz ve temiz…

***

O, dadaşca değerlerin oluşturduğu, Erzurum efkarının bar başıydı…

Ne ki, Barı bilmeyen ne Erzurum’u, ne Erzurumluyu bilmez..

Dadaşı tarif edemez..

Dadaş kimliğini anlayamaz ya..

Erzurum’u okumak, dadaş kavramının manasına erişmek için Barı kavramak gerek..

Ağır başlar bar..

Vakur ve ciddi…

Düzgün ve terbiyeli..

O Erzurum’dur..

Sonra hızlanır yavaş yavaş..

Bir beyaz zirve olur..

O Palandöken’dir..

Bir coşkuya bürünür bar tutanlar..

Mavi beyaz, kar yüklü bulutlar gibi…

Önce yağar, sonra tipi olur ve eser..

Zamanın nutku tutulur, öfkenin nabzı durur nihayet..

Perde perde iner sükunet ve vakar..

Dadaş bir yayla olur..

Kibir illetini atar üstünden Dadaş Barında..

Sonra bir Ova olur…

Erzurum olur, Daphan olur, Mindivan olur, Pasinler olur..

İspir olur, Hınıs olur, Çat olur, Aşkale olur…

Elleri havada birleşmiş dadaşlar, yüreklerini cem eder..

Bir gönül olur ki, yüceliğine erişilmez..

Dadaş kıvamın bulur, Dadaş Erzurum olur ya…

Kösoğlu işte böyle bir duruşun barbaşıydı..

*****

Bugün Kösoğlu’nu uğurluyoruz..

Bugün bir Erzurum’u uğurluyoruz..

Gözyaşlarıyla yıkanmış dualarla..

Rahmet niyazlarıyla..

Ve değişmez gerçeğe imanla:

İnna lillahi…