İnsanlar işe girerken niçin sağlık raporu istenir; engellilere kendilerini kötü hissettirmek için mi?

Çok önemli konuları senede bir güne sığdırmaya çalışıp, oniki ay yirmi dokuz gün unuturuz; bu artık bir gelenek haline geldi.

Engelliler Günü’nü kutlarız, bir gün, sadece bir gün sonra rafa kaldırırız.

İlk gün bakıldığında sanırız ki; ertesi gün engelli diye tanımladığımız kardeşlerimiz için hayat birden bire kolaylaşacaktır!

Okulda, kampusta, camide, umumi tuvalette, otobüs –minibüslerde, müze, sinema, tiyatrolarda kısacası iki veya daha fazla basamaklı çıkılan her yerde engellilerimizi unuturuz. Yabancı gelişmiş ülkelerde böyle midir?

Eğer engelli gibi düşünmeden, taklit ederek denemeden engellilere yardım edebileceğini düşünen varsa aldanıyordur.

Merdivenle inilen bir genel tuvalete nasıl girecek engelli kardeşimiz? Cevap yok!

Okullarda, kampuslarda ikinci kata çıkacak asansörü olmayan kaç okul, kaç kampus, kaç hastane vardır; kim bilir?

Otobüse bir engelli nasıl binecek? Cevap yok!

Kapitalizm camilerimizin altlarına kiraya verip para kazanmak uğruna uzun merdivenler yaptırdı. Bir engelli kardeşim camiye nasıl çıkar, kimse düşünmedi, düşünmüyor. Camilerin üstleri süslü püslü yapıldı, ısınması mümkün değil, alt katlarda vakit namazları kılınıyor; engellileri bırakın yaşlı veya hasta insanlar inemiyorlar.

Yaşlı olup da ayağı dizi ağırmayan, merdivenleri ağrı acı çekmeden inip çıkabilen insan mı var ki merdiven yapıyorsunuz! Hiç olmazsa merdivenlerin yanına asansör yapılması lazım!

İnsanlar işe girerken niçin sağlık raporu istenir; engellilere kendilerini kötü hissettirmek için mi? Niçin kolu -bacağı olmayan insanlarımızı memurluk yapmak için müracaat ettiklerinde ikinci tip vatandaş sayıyoruz?

Ben engel denince düşüncede engel düşünürüm. Düşünmeyen, düşünmesini bilmeyen insanlar bence engellidir. Karakteri insan ahlakına ters düşen insanlar engellidir, diye düşünürüm.

Empati yapmadan, merdivenlerden korkan, merdivenleri kâbus gibi gören insanları anlayamayız!

Engellilerin psikolojisiyle ilgili bilmem ki hiç makale okudunuz mu? Yâda sosyolojisi ile ilgili? Genelde yüzlerindeki gülümseme acı tebessümdür; fark etmek gerek!

Empati yapmalıyız!

Engelli insanlara KAYNAŞTIRMA eğitimi vermeyi devlet üstlenmelidir. (Kaynaştırma Eğitimi: İlk engellilik gününden başlayarak normal sağlıklı insanlardan ayırmadan aynı ortamda eğitimlerine devam etmesini sağlamak)!

Hatta bir ayak bir kolumuzu bağlayarak bir gün bir yerlere aracımız olmadan gidip gelmeye çalışacağız ki empati yapmış olabilelim!