Doğu Anadolu Belediyeleri Erzurum’da toplandı

İsmail Hocam, açıklamanı pek beğendim. Hakikaten güzel bir açıklama olmuş. Eline sağlık. Yalnız, iki şeyi anlayamadım: Birincisi, satır arasında bana niye giydirdiğini; ikincisi, diğer yorumcularla beraber niye 09 Nisan'ı beklediğinizi? Ha, bir şey daha... Okuyucularının kıymetini bil! Yazdıklarının altına imzasını atan (açık adını yazan) pek çıkmıyor da... Senin şahsında hepsine kalbi selamlar.

Çanakkale destandır. Bunu da Türk milleti yazmıştır. Değerli İsmail bey elinize ,yüreğinize sağlık. İyi ki varsınız.

Her halde Mehmet Akif merhum da boşuna yazmıştı o şiiri.

Çanakkale'yi bugün de, yarın da, uzak gelecekte de çok iyi anlamalıyız. Çanakkale, Anadolu'nun Batı yönündeki kilidi, Erzurum da Doğu kilidi. Osmanlı bu iki kente boşuna tabyalar yapmamıştı. Bu sebeple bu iki vatan köşesini çok iyi anlamak gerek. 1915 yılında, Batılı devletler Çanakkale'yi, Ruslar da Erzurum'u hedef seçmişlerdi. Çünkü hangisi ele geçirilirse Anadolu ele geçirildi demektir. Çanakkale'de yüzbinler, vatan için hiç çekinmeden canlarını feda ettiler; çünkü vatanın bütünlüğü tehlikedeydi. Eğer 1915 yılında Çanakkale tutulamamış olsaydı, Haçlı ittifakının Rusya'ya yardımı kaçınılmaz olurdu. Çünkü aynı yıl Ruslar, Sarıkamış-Şenkaya hattındaki Allahüekber dağlarından Erzurum'a ulaşmaya çalışıyorlardı. Orada da onbinlerce şehit boşuna verilmedi. O gün İstanbul'un ve Erzurum'un, nice onbinler ve yüzbinlerin feda edilmesiyle teslim edilmeyişi, Türk vatanının geleceğiyle ilgili çok önemli dönemeçlerdi. Türk ordusunun Sarıkamış'ta beklenen başarıyı elde edememesine rağmen, burada verilen şehitlerle Rusların Erzurum'a gelişleri bir yıl geciktirilmişti. Bu iki uç bölgedeki direnişle Doğudan ve Batıdan gelen iki düşman gücünün birleşmesi önlendi. İngilizlerin sonradan İstanbul'a gelişleri ise daha farklı bir durumdur. Sapla samanı birbirine karıştırmamak gerekir. 1915'te Çanakkale zaferini kazanamasaydık belki yine hayatta olabilirdik, ama acaba adlarımız Ahmet, Mehmet mi olurdu yoksa başka bir adımız mı olurdu işte burayı anlamak önemli. Çanakkale'nin kendisi de, orada yapılan savaş da, sonrası da çok önemlidir. Çanakkale savaşını iyi anlamak, bugünü de anlamak demektir. İsmail Bey'i bu güzel yazısından dolayı tebrik ediyorum. Hele şiir, harikulade. Kalemine, yüreğine sağlık.

Sait Halim Paşa bu ülke böyle yönetilirse batar dediğinde kıyametler koparıp padişaha şikayet ederler. Padişah Sait Halim Paşa'yı çağırıp ve sorar, S. halim Paşa "Ülke batar dedimse yarın batacak demedim, der, böyle giderse üç yüz sene içinde batacak" der. Bence üç yüz senen,in sonuna geldik, keşke iyimser olabilsem.

Değerli Sarıdavut kardeşim; burdan bakınca öyle görünür. Doğrusu konuya böylesine yüzeysel yaklaşınca ülkenin batacağı düşünülmez. Konuyu ifade tarzın da hiç sana göre değil. Bana göre sadece modaya uyuyorsun. Eğer onlar orada şehit olmasalardı, o düvel-i muazzama orduları Boğazları bir yıl önce geçer ve doğuda Rusların yardımına yetişerek Çarlığın yıkılmasını önlerlerdi. Bu da; ülkenin en az yarısının o günkü Türk Cumhuriyetlerinin durumuna düşmesi demekti. Bunun ne manaya geldiğini de varın siz düşünün. Daha fazla uzatmaya gerek yok sözü. Bunu, Sarıkamış'ı da bir tarihçiyle de konuşabilirsiniz. Selamlar.

Makale'de geçen, “Çanakkale'yi çok iyi algılamamız gereklidir. Hele de bu günlerde...", ifadesine takıldım. Algılamasak ne olur? Ülke mi batar? "Çanakkale Geçilmez" diye, bir milletin gençliğini gömdük; bir yıl sonra aynı adamlar ellerini kollarını salaya sallaya gelip İstanbul'u teslim almadılar mı? Hani geçilmezdi? Yoksa, Karadeniz'den geldiler de ben mi bilmiyorum? Bana göre, "algılanması gereken kısım" asıl burasıdır: Çanakkale'nin sonrası; kendisi değil!

Şehitlerin kemikleri sızlıyor bunu hissediyorum. Vebali olanlar düşünsünler.