ben ankaradayım erzuruma ara ara giderdim ama şu geçen bayram tatilindeki gididşim keşke olmasaydı.benim kafamda;nezaketli,hassas,düşünceli,insan gibi insan olarak kalan dadaşlarımın diyarı bitmiş.mübarek günlerde öyle kavgalara tanık oldum ki;yarabbim şükürler olsun burda değilim dedim,dedim amma içim burkuldu... bir taraftanda çocukluk,gençlik yıllarımın erzurumu,hayallerimin erzurumu,DADAŞLARIN DİYARI geldi aklıma... yıllar önce görevini yapan polis memurunu,haksız bir şekilde azarlayan savcıya anında,orada tepki gösteren,diğer taraftanda onuru kırılan polisi onore eden biz dadaşlar geldi aklıma...yazıcak çok şey var ama büyüklerimden gördüğüm edeb aklımda... burada kimseyi suçlayamam ne benim gibi işi için gurbete çıkanı,ne dışardan gelip kente doluşan tinercisini hırsızını arsızını ne tinerci,hırsız,magandalara karşı ses çıkaramayan azınlıkta kalmış edepli seviyeli insanları ne de asayişten sorumluların asayişe bu kadar uzak ve lakayt duruşunu...
kalan dadaşlar a selamlar...