İsra, gece yolculuğu. Miraç, yükselme anlamında. İki Cihan Sultanı (SAV) Efendimiz’in zaman ve mekân kavramlarını aşarak insan idrak ve anlayışının üstünde ilahî bir mucize olarak Cenab-ı Hakk ile buluşmasıdır. “ Miraç Gecesi' nde" meydana gelmiştir.

Dünyaya gelişin sırrı Allah’a kulluktur. Gerçek hürriyetin Mevlâ’ya kullukta olduğu unutulmamalıdır. İnsan, Allah’a kul olduktan sonra kâinata sultan olur.

Cenab-ı Hakk’ın : “Habibim“ dediği sevgili peygamberimiz birçok çilelere ve işkencelere maruz kalmıştır.

Bir güneş gibi Mekke ufuklarından doğan sevgili Peygamberimiz, karanlık katran denizlerinde inleyen bedbaht ve talihsiz cahiliye insanlarına rahmet saçıyor, bütün insanlığı şefkatle kucaklıyordu.

Sarp ve çetin kayalarla çevrilmiş, haşin bir görünümü olan Mekke’nin coğrafi yapısı Peygamberimizin çile dolu hayatı ile benzerlik taşıyordu.

            Istırap ve işkencelerle geçen bir hayatın zorluklarına, meşakkatlerine Hz. Hatice ve Ebutalip’in vefatları da ayrı bir keder yüklüyordu. Hüzün yılı.

Taif Seferi bu acıların tuzu ve biberi olmuştu. Taş yürekli merhametsizler 0’nu anlayamamıştı. Ufuk insan hakaretlere maruz kalarak Taif’ten dönüyor, yolda taşa tutuluyordu. Manevî evladı Zeyd’le beraber kanlar içinde kalmışlardı. Bu yıllar hüzün yılları idi. Bu yıllar, Peygamberimizin gönlünde derin izler bırakmış, çile ve işkenceler doruk noktaya ulaşmıştı.

Daha Taif’in kanları kurumadan, Ebucehil talihsizinin hakaretleri devam ediyordu.

Artık bam teline dokunulmuştu. Keder ve hüzünlerle kalbi hicranla dolan iki cihan sultanı dayanılmaz yükün ağırlığını omuzlarında hissediyordu. Kalbi kırık ve mahzun olan sevgili Peygamberimiz amcasının kızı Ümmi Hani’nin evine gider. Uyku ile uyanıklık arasında iken Cebrail(AS) Burak’la Miraç müjdesini getirir. Cennet kevserlerinden gümüş testiler içerisinde su getirilerek mübarek kalbi yıkanarak manevî ameliyat olmuştu.

“Kulu Muhammed’i bir gece Mescid-i Haram’ dan kendisine bir kısım âyetlerimizi göstermek için çevresini mübarek kıldığımız Mescid-i Aksa’ ya götüren Allah’ ın şanı yücedir.” İlahî mesajına muhatap oldu. (İsra 1)

Mescid-i Aksa’ya oradan yedi kat semaları aşıp Sidre tül Müntehe’ya varan Hz. Muhammed (s.a.v.) nihayet “Kabe kavseyni ev edna“ ( araları iki yay aralığı kadar belki daha yakın oldu) makamına ulaşarak Cenab-ı Hakk’ı bizzat müşahede ile cemal-i ilahiye’ye mazhar oldu.

Sır perdeleri ortadan kalkmış, âlemlerin inceliklerine vakıf olmuştu. Kur’ân-ı Mu'ciz ül Beyan: “Muhammed’in gözünün gördüğünü gönlü yalanlamadı.” Necm

Maddî ve manevî yükselişin zirvesine çıkan Sultan-ı Enbiya (s.a.v.) Efendimiz büyük bir mutluluk ve sevinç yaşamıştı. Hiçbir Peygamber bu iltifata mazhar olmamıştı.

Müminler için imtihan olan “Miraç“ ruh ve beden beraber gerçekleşti. Müminlerin imanı kuvvetlendi. Kâfir ve münafıkların küfrü artmaya devam etti.

Miraç, zaman ve mekânların ötesinde, akıl ve dimağın kavrayamayacağı bir “Mucize“ olarak meydana gelmiştir. Miraç’ta beş vakit namaz, Allah’a şirk koşmayanların affı ve Bakara suresinin son iki ayeti hediye olmuştur.

Müslüman olarak bizler “Miracı“ anlayamadık. Miraçta verilmek istenen mesajı kavrayamadık.

Miraç, maddî kalkınmanın, tekniğin zirvesine ulaşmanın işareti, manen Allah’a yaklaşmanın beşaretidir.

Mü’minin Miracı olan ( Namaz) öyle ikame edilmeli ki, her namaz son kılınan bir namaz hassasiyeti ile kılınmalı, gönüller marifetullah sırrı ile dolup taşmalıdır.

Miraçlar, İslâm âleminin uyanışına vesile olmalı, Müslüman her şeye hâkim olacak bir dünyayı kurmalıdır.

İşte o zaman bu dünya, huzur, saadet, refah, sevgi, kardeşlik ve adaletle dolu bir cennet hayatı olur.  

İşte o zaman müminin miracı olur.

Kandiliniz mübarek olsun.