Öğretmenler Haftası’nı kutladık! Bitti!

Öğretmenlerin günlerini kutlayarak, her türlü sıkıntılarını ortadan kaldırdık(!), ekonomileri iyileştirildi(!)

Okuma alışkanlığı olmayan, eğittikleri yavrulara okuma alışkanlığı kazandırmaya çalışmayan öğretmenler de hemen okumaya ve okutmaya özendirmeğe başladılar(!).

Nasip olursa bir dahaki sene öğretmenler Günü gelinceye ağzımıza almayız!

Engelliler Günü de öyle!

Engelliler için yaptıklarımızın bir bilançosunu ve bütçesini çıkaracak olsak; hangi israflarımızla mukayese edebiliriz; bilemem!

Şehir içi toplu ulaşım araçlarına asansör mü taktık; hayır!

Hastanelere, üniversitelere veya diğer devlet dairelerine asansörü olmayan katlara engelliler için bir düzenek düşünüp, yaptık mı; hayır!

İlk giriş kapısında engelli düşünülmüş, merdiven yerine asansör olan veya taşıyıcı olan bir daire örneği var mı; yok; neden?

Umumi tuvaletler (ki acil her an herkesin ihtiyacı olabilir) engelli vatandaşlara nasıl hizmet edebilir? Kimisi kat kat merdivenli, kimisinde klozet yok! Klozet olsa bile kapısından engelli kardeşimizin arabası sığmıyor!

Üniversite kampusları engelli kardeşlerimiz, yavrularımız için uygun mu; elbette hayır! Engelli yavrularımız ikinci ve üçüncü katlara omuzlarda çıkarılıyor! Gözümle gördüm ve ağladım!

Üniversitelerdeki tuvaletlerde engelli insanımız düşünülmüş mü; el cevap elbette hayır!

Daha engelli tuvaletini halledememiş bir de oturmuş kutluyoruz!

Hangi asansörümüz görme engelliler için sesli donatılmış?

Aslında ben engelli derken her zaman kendi hayatına hem başkalarının hayatına sert müdahale edenleri anlıyorum!

Engelli derken; toplumun her kesimini kucaklamayan, hizmet üretemeyen insanları kastediyorum!

Bir makama gelip hizmet üretecek vizyonu olmayan, es geçen, üşenen, iş için savaşmayan her insan engellidir! Hizmet üretecek vizyonu olmayan, üretmeyen, savaşmayan insanları orada tutmak da bir engellilik şeklidir; bana göre!

Sonra Efendim; Öğretmenler Günümüz, Engelliler Günümüz kutlu olsun(!)

Yok; kutlu olmuyor!

Çünkü kutlu demek; kutsanmış anlamındadır; bu kutlama; dalga geçilmiş gibi geliyor bana!