Söz ustası büyük insan Mevlana’nın tembihatları çok!

Alana, ve hayatına aksettirene ne mutlu…

En bilinenini kayda geçelim…

Diyor ki…

“Cömertlik ve yardım etmede akarsu gibi ol.

Şefkat ve merhamette güneş gibi ol.

Başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol.

Hiddet ve asabiyette ölü gibi ol.

Tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi ol.

Hoşgörülülükte deniz gibi ol.

Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol”

Laf ola beri gele kabilinden hepimiz yeri geldikçe söyleriz de…

İçselleştirenlerimizin sayısı ne kadardır?

Bunu yapabilmek için yine o güzel insanın şu tesbitine ram olmak gerekir…

“Canım tenimde oldukça Kur’ân’ın kölesiyim. Ben Hakk’ın seçkin peygamberi Muhammed’in yolunun toprağıyım. Her kim bundan başka benden bir söz naklederse, ona çok üzülür ve o sözden de çok üzüntü duyarım.”

Yol budur!

Bu yol üzere olmadıktan sonra söz sadece ağızdan çıkmakla kalır…

Dahası, hakikati örtenlerle aranda da çok fazla fark olmaz…

Tespit yine Mevlana’dan olsun…

“Cenab-ı Hakk kâfir için necis dedi. Fakat dikkat et ki; kâfirlerin dışı pis değildir. O pislik onların din ve ahlakındadır.” Diyor!

***
 

Üstad’ın her fırsatta dile getirdiği cehalete ilişkin saptamalar var…

Hususen çok uzak durulması gerektiğine dair muhkem kayıtlar…

En çarpıcı olanı “Cahil olanların merhameti ve lütfü azdır.” Sözü…

Bir başkası , “Cahil kimsenin yanında kitap gibi sessiz ol” direktifi…

Hele içlerinden birisi var ki…

Günümüzde çokça yapılıyor bu yanlış…

“Cibilliyetsize ilim öğretmek, eşkıyanın eline kılıç vermektir.”

Cibilliyetsiz ve cahil! Bu negatif hallerden biri varsa, diğeri de o insanda muhakkak bulunur…

Aman dikkat!

***
İsterseniz bir de insanı tarifi ele alalım…

Rumi Hazretleri, “Can konağını aramadaysan, cansın; bir lokma ekmek arıyorsan ekmeksin, bir damla su arıyorsan susun, zulmün peşindeysen zalimsin, aşkı arıyorsan aşıksın, Gönlün neye kapılmışsa O’sun sen. Bu nükteyi biliyorsan, işi biliyorsun demektir.” Diyor…

Yani, ne olduğunu anlamak istiyorsan, aradığına bakacaksın!

Ve nihayet, gösterdiği menzil!

Oraya bakalım ve noktayı koymuş olalım…

“Çalış çabala da nura ulaş. Pekmez içinde ne kaynatılırsa pekmez lezzeti alır. Havuç, elma, ayva, ceviz pekmezde kaynasa pekmez tadı alır. Bilgi nura karışırsa inatçı ve kötü kişiler bile bilgiden nur bulurlar.”